Kilka dni temu na moim fanpagu udostępniłam filmik, przedstawiający niezły trick - hologram 3D w smartphonie. Filmik w tajemniczych okolicznościach zniknął, ale wykonanie tej "sztuczki" jest bardzo łatwe, więc nagrałam własny.

Jak wyczarować hologram za pomocą własnej komórki?

Trzeba przygotować piramidę ze ściętym czubkiem, z przezroczystego materiału.

W dostępnych w sieci tutorialach wykorzystują najczęściej pudełko po płycie cd. Ja poszłam na łatwiznę i  trapezy wycięłam z okładki do zeszytu. Skleiłam je ze sobą za pomocą taśmy klejącej i gotowe.

Na koniec trzeba zapytać wujka G. o "hologram video", piramidkę postawić na wyświetlaczu i włączyć filmik.

A później już tylko podziwiać ;o)

Choć nauka na pamięć, w myśl zasady 3 x Z (zakuj, zdaj, zapomnij) jest przez wielu krytykowana i wycofywana z metodyki nauczania, to pamięciowe opanowywanie krótkich tekstów (wierszy czy piosenek) niesie ze sobą wiele korzyści.

Ucząc się na pamięć dziecko ćwiczy pamięć językową (zapamiętywanie wyrazów, zwrotów językowych itp.), logiczną (zapamiętywanie treści i sensu utworu) i mechaniczną (zapamiętywanie wyrazów w ustalonej kolejności).  

W przypadku nauki języków obcych recytacja wiersza, czy zaśpiewanie piosenki może być doskonałą okazją do przełamania bariery językowej. Skoro dziecko potrafi powiedzieć kilkanaście wersów tekstu, wzrasta jego wiara w siebie i motywacja do dalszej nauki.




Wkuwanie tekstów na pamięć bywa jednak nudne i trudne, dlatego wiele dzieci zniechęca się już na wstępie. Można jednak spróbować kilka sposobów, które są bardzo skuteczne, a dla dziecka wydają się zabawą połączoną z rywalizacją:

1. Ile razy...? - zróbcie zakład i oszacujcie, ile razy trzeba głośno przeczytać wierszyk, aby pozostał w pamięci, a następnie to sprawdźcie. Możecie czytać na zmianę. Kto poda liczbę najbliższą prawdy, wygrywa zakład. Dziecko świetnie się bawi i zapomina, że tak naprawdę to nauka.

2. Znikające słowa - do tej zabawy potrzebna będzie tablica (tradycyjna, lub biała). Jeśli takowej nie posiadacie weźcie kartkę, ołówek oraz gumkę do mazania. Tekst, który trzeba opanować napiszcie na tablicy (lub na kartce). Przeczytajcie go głośno, a następnie wymażcie jedno słowo, zaznaczając miejsce, w którym się znajdowało. Przeczytajcie po raz drugi, nie pomijając wymazanego wyrazu. Usuńcie kolejne słowo, i kolejne... Czytajcie na zmianę, a jeśli dzieci jest więcej, niech podzielą się na grupy i czytają po kolei. Gdy na tablicy pozostanie więcej pustych miejsc, niż wyrazów okaże się, że tekst jest już w głowach.

3. Zdarta płyta - w przypadku nauki tekstu piosenki sięgamy po nagranie - obecnie płyty są dołączone do podręczników, a jeśli nie, to z dużym prawdopodobieństwem znajdziemy dany utwór w internecie. Jeżeli należy nauczyć się wiersza, to trzeba się nieco bardziej postarać i nagrać wyrecytowany tekst na dyktafon. Nagranie odtwarzamy dziecku na okrągło: gdy je obiad, bawi się, jedziecie gdzieś samochodem itd. Dziecko nie musi być skupione, ani nawet słuchać, co leci z odbiornika. Uczy się jednak podświadomie i po jakimś czasie okazuje się, że tekst ma już w pamięci.

A Wy - macie jakieś sprytne sposoby na naukę na pamięć?

Ostatnio zrobiliśmy mały wstępik do nauki geografii, to teraz czas na fizykę.

O ile geografii w szkole nie lubiłam, tak fizyki wprost nienawidziłam! Ale czego się nie zrobi z miłości do dziecka ;o)

 Jednym z działów fizyki, który jest atrakcyjny już dla kilkulatków jest magnetyzm. I to właśnie magnesy zapewniły nam atrakcje na pewne popołudnie.

Do zabawy wykorzystaliśmy magnetyczne klocki, magnetyczną różdżkę oraz kolorowe szkiełka z metalowymi obwódkami.




 Spróbujcie!

Tematem cyklu "Dziecko na warsztat" w tym miesiącu była geografia.

Temat jak dla mnie mało atrakcyjny. Po pierwsze primo - nigdy nie lubiłam geografii. Na samo wspomnienie kucia na pamięć "konturówki" mam dreszcze... Po drugie primo - dzieciaki jeszcze małe i nie bardzo wiedziałam, jak go ogryźć.

Cos tam jednak poczyniłyśmy.

Na początek zaznajomienie się z takimi pojęciami jak mapa, kula ziemska, świat, kontynent. I próba zapamiętania, że nasze miasteczko znajduje się w Polsce, a ta leży w Europie.

Aura w Polsce bywa kapryśna. Śnieżna zima potrafi zaskoczyć drogowców już w październiku, natomiast ogrodników w kwietniu. Z kolei w okresach, gdy śnieg jest jak najbardziej pożądany (święta Bożego Narodzenia, ferie zimowe) zwykle go brakuje.

Tak jest obecnie u nas - rozpoczęły się ferie, a białego puchu jak na lekarstwo. Ratujemy się więc substytutami prawdziwego śniegu...


1. Przepis nr 1 - śnieg z pieluszki jednorazowej. Na pierwszy rzut okiem praktycznie nie do odróżnienia od prawdziwego, a przygotowanie jest szalenie proste: z pieluszki jednorazowej wystarczy wyjąć wypełnienie i dodać do niego wody.

Z powstałej masy można podobno ulepić normalnej wielkości bałwana. Nam udało się ulepić jedynie małego bałwanka, który jednak nie przetrwał do zdjęcia.

2. Przepis nr 2 - soda oczyszczona + pianka do golenia - zapewnia ciekawe doznania sensoryczne. Początkowo dość klejąca, później do złudzenia przypomina prawdziwy śnieg.



Z tego śniegu niestety nie udało nam się ulepić bałwana.

3. Przepis nr 3 - soda oczyszczona + mąka ziemniaczana - bardzo przyjemna w dotyku, śnieżnobiała masa plastyczna, którą można dowolnie formować.




Do jej wykonania potrzebujemy: 1/2 szklanki mąki ziemniaczanej, 1 szklanka sody oczyszczonej oraz 3/4 szklanki wody. Całość podgrzewamy do momentu, aż uzyskamy odpowiednią konsystencję, umożliwiającą zabawę.

Po wyschnięciu twardnieje, więc można ją wykorzystać do tworzenia ozdób, np. choinkowych.





4. Przepis nr 4 - mąka pszenna + balsam do ciała + brokat - ta masa wychodzi raczej żółtawa, ale fajnie się klei. Do lepienia bałwana super.

Każdy młody rodziców pewnego dnia odkrywa zadziwiającą prawdę - dzieci najlepiej i najdłużej bawią się rzeczami, które nie są zabawkami ;o)

Obiekty zainteresowania dzieciaki znajdują sobie często same, co nie zawsze wiąże się z entuzjazmem rodziców.

Aby zabawa pozostawała pod kontrolą, warto samemu decydować, czym dziecię może się bawić, a czym nie. Jeszcze lepszym rozwiązaniem jest zorganizowanie zabawy "byle czym".

We wcześniejszych wpisach zachęcałam do zabawy ziarnami, kaszką manną oraz barwioną solą.
Dzisiejsza propozycja to ryż, również barwiony.