18 stycznia na całym świecie obchodzony jest dzień najsympatyczniejszego i najbardziej znanego misia na świecie - Dzień Kubusia Puchatka.

Plakat do druku

     Data ta nie jest jednak rocznicą narodzin postaci, a jego twórcy - Alana Aleksandra Milane, który napisał książkę o niedźwiadku dla swojego syna Krzysia. Postacie występujące w książce były wzorowane na zabawkach syna autora.

     Książka "Kubuś Puchatek" (a właściwie "Winnie The Pooh") opublikowana została w 1926 r., a później przetłumaczona na 46 języków. Najbardziej znane tłumaczenie na język polski należy do Ireny Tuwim, siostry Juliana Tuwima. 

     Więcej ciekawostek związanych z historią Misia o Bardzo Małym Rozumku znajdziecie tutaj.

     Dzień Kubusia Puchatka jest świetną okazją do świętowania w przedszkolu. Jak spędzić ten dzień? Zapraszam po kilka inspiracji:

3. Kubusiowa maska - w żółtej kartce papieru lub papierowym talerzyku wycinamy miejsce na oczy. Doklejamy wycięte z papieru uszka, rysujemy oczka, nosek i buzię. Kubusiowa maska gotowa i możemy wcielić się w rolę ulubieńca wszystkich dzieci.

4. Puchatkowe czapeczki - potrzebne będą: żółta kartka papieru, czerwona kartka papieru, nożyczki, klej, czarny pisak, gumka

5. Przyjaciele Puchatka z modeliny - każde dziecko wybiera swojego ulubionego bohatera z książki/bajki o Kubusiu Puchatku i lepi go z plasteliny. Gdy prace są gotowe powstaje mini galeria bohaterów książki.

ZABAWY

1. Mruczanka dla Kubusia - Kubuś Puchatek bardzo lubi wymyślać mruczanki. W zależności od wieku dzieci, każdy sam lub wspólnie układamy mruczanki dla Kubusia.

2. Do kogo należy? - osoba prowadząca pokazuje przedmiot lun ilustrację, a dzieci mają za zadanie odgadnąć, do kogo dana rzecz należy:

Baryłka Miodu - Kubuś Puchatek

Marchewka/Łopatka - Królik

Ogon/szałas- Kłapouchy

Sprężyna - Tygrysek

Książka - Sowa

Torba - Kangurzyca

Koszulka - Krzyś

Coś małego w kolorze różowym - Prosiaczek

3. "Ja jestem niedźwiadek" - wspólne śpiewanie wraz z pokazywaniem piosenki 

4. Zgadnij kto to? - osoba prowadząca puszcza fragment wypowiedzi bohaterów bajki Kubuś Puchatek, a dzieci mają za zadanie odgadnąć, kto to powiedział.

5. Co było dalej? - współczesna kontynuacja losów Kubusia Puchatka powstała przy współpracy kilku pisarzy. My tez możemy spróbować opisać dalsze losy misia i jego przyjaciół. Zabawa może polegać albo na wspólnym wymyslaniu opowiadania. Drugi wariant - każde dziecko wymyśla po jednym zdaniu - może z tego powstać naprawdę zabawna historia.

CZAS NA MAŁE CO NIECO

Wszyscy wiedzą, że Puchatek jest wielkim łasuchem. Ale czy wiecie, że napisał książkę kucharską? ;o)

 Jeśli podobają Ci się treści na tej stronie i chciałbyś więcej i więcej... Postaw mi kawkę! Koniecznie z cukrem, bo cukier krzepi ;o)

 W ostatnich latach śnieg jest w Polsce "towarem deficytowym". Ciepłe zimy sprawiły, że niektórzy kilkulatkowie właściwie nigdy w życiu nie widzieli solidnego śniegu.

 Ten rok okazał się dla nas nieco łaskawszy. Niemal w każdym rejonie naszego kraju spał śnieg! W niektórych miejscach nie ma go za dużo, ale dzieciaki i tak mają frajdę.

 Jak śnieg to oczywiście lepienie bałwana, sanki i zjeżdżanie z górki na byleczym.

 Jeśli jednak mamy pod opieka większą liczbę dzieci, którym trzeba zorganizować zabawę przy jednoczesnym braku sprzętu, lub też znudziło nam się lepienie bałwana i ciągłe podchodzenie pod górkę, można pobawić się inaczej.

Oto 10 pomysłów na zabawy na śniegu:

1. Noga za nogą - wychodząc na zaśnieżone boisko/plac jako pierwszy idzie opiekun (osoba dorosła), stawiając małe kroczki. Za nim, rzędem podążają dzieci, krocząc po śladach opiekuna. Nie wolno nadepnąć poza wydeptaną dróżkę!

2. Słoneczko - idąc cały czas gęsiego osoba prowadząca zatacza koło. Dzieci wchodzą do środka koła, wydeptują śnieg, a następnie z powrotem tworzą krąg. Na sygnał prowadzącego dzieci robią po kilka kroków w rózne strony, tworząc promienie słońca. Na drugi sygnał wracają do okręgu po swoich śladach.

Można też wprowadzić element rywalizacji - każde dziecko robi po 10 dużych kroków. Na sygnał wracają po swoich śladach na miejsce. Kto pierwszy - wygrywa!

3. Ulepimy dziś... gąsienicę? - lepiąc bałwana w dużej grupie, ciężko sprawiedliwie rozdzielić zadania. Zamiast tego niech każde dziecko ulepi małą kulkę, a potem toczy ją po śniegu... Śnieżne kule ustwiamy jedną obok drugiej, tworząc gąsienicę. Można również zadbać o szczegóły takie jak oczy, otwór gębowy i odnóża, wykorzystując do tego kamienie, patyki, liście itp.

4. Budwa kopców - dzieci dzielimy na kilkuosobowe grupy. Na śniegu, w pewnej odległości od siebie, rysujemy tyle okregów o równej średnicy, ile jest grup. Zadaniem każdej z nich jest usypanie ze śniegu kopca w miejscu wyznaczonego okręgu. Wygrywa drużyna, która w określonym czasie usypie największy kopiec.

5. Rzut do celu - każde dziecko lepi 5 kul. W śniegu wydeptujemy linię graniczną, a w pewnej odległości od niej ustawiamy pachołek (lub dowolny inny przedmiot). Dzieci rzucają kolejno do celu, nie przekraczając lini. Każde trafienie to punkt. Wygrywa osoba, która zdobędzie najwięcej punktów. Lub każda, która trafi chociaż jeden raz.

6. Śnieżka z zawartością - lepimy tyle śnieżek, ilu jest uczestników zabawy. Do 3 (lub 1 jeśli uczestników jest niewielu) z nich wkładamy mały kamyk. Dzieci stają w kręgu i podają sobie kulki z ręki do ręki. Na hasło stop każdy rozwala śnieżkę i sprawdza, czy jest w niej kamyk. Wygrywa znalazca kamienia.

7. Śnieżny malarz - aby zostać śnieżnym malarzem potrzeba płótna - ściany bez okna, oraz farby - śnieżnych kul w różnych wielkościach. Stajemy w pewnej odległości od ściany. Rzucając śnieżkami o ścianę staramy się stworzyć jakiś prostu kształt. Publiczność może spróbować odgadnąć zamysł "artysty".

8. Obrazki na śniegu - przed rozpoczęciem zabawy, jeszcze w domu/przedszkolu, przygotowujemy małe karteczki z nazwami przedmiotów lub zwierząt (np auto, parasol, but, kwiat, motyl, kot itp.). Będąc już na świeżym powietrzu, każde dziecko losuje jedną karteczkę. Zadanie polega na wydeptaniu w śniegu konturu wylosowanej rzeczy/zwierzęcia. Pozostali uczesnicy muszą odgadnąć, co przedstawia obrazek.

9. Skaczące żabki - dzieci dobierają się w pary. Pierwsza osoba wykonuje kilka skoków obunóż. Druga osoba ma za zadanie skakać dokładnie po śladach poprzednika. Następnie następuje zmiana ról.

10. Śnieżny wyścig - do tej zabawy niezbędna będzie mała górka (można ją usypać samemu odśnieżając podwórko lub chodnik) oraz pudełka po butach. Każdy uczestnik zabawy lepi kierowcę, czyli małego bałwana, którego umieszcza w samochodzie wyścigowym, tj kartonie po butach. Start wyścigu to szczyt górki, meta na dole. Kto wygra wyścig?

 Jeśli podobają Ci się treści na tej stronie i chciałbyś więcej i więcej... Postaw mi kawkę! Koniecznie z cukrem, bo cukier krzepi ;o)

Wielkie bańki to nieodzowny element niemal każdej imprezy plenerowej z udziałem dzieci. 

Jakiś czas temu na kilku blogach pojawiła się recenzja gry planszowej z zającami w roli głównej. Zasady tej gry są proste, a przebieg wciągający. Jest ona również świetną okazją do nauki kolorów w języku ojczystym dla młodszych dzieci, oraz w języku obcym dla tych nieco starszych.

Wzorując się na pierwowzorze, postanowiłam wykonać większą wersję gry, gdyż zamiarem moim było wykorzystanie jej podczas lekcji języka niemieckiego w szkole, w klasach I-III.

Pionki przygotowałam z rolek po papierze toaletowym (podpowiedź, jak można je wykonać znajdziecie tutaj), zwykłą kostkę na potrzeby gry okleiłam papierem kolorowym, a za "gniazdka" posłużyły mi kawałki zielonych kartek z bloku.



Zasady gry:

Wszystkie zające ustawiamy na środku. Każdy uczestnik otrzymuje "gniazdko", w którym mogą usiąść tylko dwa zwierzątka. Gracze kolejno rzucają kostką i nazywają głośno wylosowany kolor. Zabierają ze środka zająca w odpowiednim kolorze i umieszczają go w "gnieździe".

 Jeśli w kolejnych rundach wypadnie kolor, w jakim mamy zajączka w "gnieździe", otrzymujemy punkt, odkładamy zająca na bok i zwalniamy tym samym miejsce dla następnego uszatego. Jeśli w "gniazdku" mamy dwa zające, a wylosowany kolor nie odpowiada żadnemu z nich, kolejka przepada.


Gra toczy się do momentu, aż na środku nie zostanie żaden zając.
Wygrywa osoba, która zdobędzie najwięcej punktów.

Dzieciaki uwielbiają zwierzaki (wcale nie czuję, że rymuję ;) ).

Nie trzeba więc ich za bardzo namawiać do zabawy z wykorzystaniem wizerunku włochatych i pierzastych stworzeń.

Dzisiaj podrzucam kilka propozycji na zabawy z dzieckiem 1,5 -3 letnim, z wykorzystaniem kart obrazkowych Kapitan Nauka - Zwierzęta wiejskie oraz Zwierzęta dzikie.
Pobawimy się, a przy okazji poćwiczymy percepcję słuchową oraz wzrokową, mowę, pamięć, logiczne myślenie, wyobraźnię oraz małą motorykę.

1. Jakie zwierzę słyszysz? - do tej zabawy oprócz kart potrzebujemy potrzebujemy nagrania z odgłosami zwierząt. Można wykorzystać np. ten filmik:


3. Gdzie pasuje to zwierzątko, czyli kategoryzacja - karty należy uporządkować według kategorii, np. zwierzęta mieszkające w lesie/w zoo albo domowe; potrafiące pływać albo latać; mające lub niemające futerka; małe lub duże itd.



4. Jakiego zwierzątka brakuje? - układamy przed dzieckiem kilka obrazków (ilość uzależniona jest od wieku dziecka). Wspólnie nazywamy zwierzęta. Następnie prosimy, aby dziecko zamknęło oczy i w tym czasie chowamy jeden obrazek. Zadanie polega na odgadnięciu, jakie zwierzę zniknęło.


5. Co nam daje krowa? - zapraszamy dzieci do rozmowy na temat roli zwierząt w życiu człowieka.
 Jakie produkty otrzymujemy dzięki hodowli poszczególnych gatunków? W jaki sposób zwierzęta pomagają ludziom w pracy? Czy zwierzę może być przyjacielem człowieka?

6. Jakie zwierzę daje nam ciepły sweter, a jakie mięciutką poduszkę? - wyklejanka z wykorzystaniem kolorowych piórek oraz wełny. Dziecko musi zdecydować, które zwierzątko daje nam wełnę, a które pierzę, a następnie wykleić obrazek właściwym materiałem.

Ostatnio zrobiliśmy mały wstępik do nauki geografii, to teraz czas na fizykę.

O ile geografii w szkole nie lubiłam, tak fizyki wprost nienawidziłam! Ale czego się nie zrobi z miłości do dziecka ;o)

 Jednym z działów fizyki, który jest atrakcyjny już dla kilkulatków jest magnetyzm. I to właśnie magnesy zapewniły nam atrakcje na pewne popołudnie.

Do zabawy wykorzystaliśmy magnetyczne klocki, magnetyczną różdżkę oraz kolorowe szkiełka z metalowymi obwódkami.




 Spróbujcie!

Też miewacie w życiu nudne momenty  i te całkiem szalone, gdy nie wiadomo, co najpierw zrobić?